قصه فطرس در بسیاری از مصادر اولیه بیان شده از آنجمله:السرائر الحاوی لتحریر الفتاوى، ج‏3، ص 580 و امالی صدوق(ره) مجلس28، ح8 و دلائل الامامة، ص 79 و رجال‏الكشی، ص 58 و المناقب لآل ابی طالب، ج4، ص7دراین دسته از روایات قصه فطرس با همه طول و تفسیرش بیان شده:فطرس از جمله فرشتگانی بود که حامل عرش الهی اند.روزی مامور به انجام کاری شد اما تعلل کرد.لذا مورد غضب قرار گرفت و بالهایش سوخت و به جزیره ای دور تبعید شد.در روزی که امام حسین (ع)به دنیا آمدند جبرائیل و عده ای از ملائکه مامور شدند برای عرض تبریک به خدمت پیامبر بروند.در راه از کنار جزیره ای که فطرس در آن بود عبور کردند.فطرس 600سال در ان جزیره مشغول عبادت بود.از جبرائیل پرسید به کجا می روید.جبرئیل فرمود برای عرض تبریک به خدمت پیامبر خاتم می رویم.فطرس درخواست کرد اورا هم با خود ببرند شاید پیامبر برای بخشش او دعایی کند.بعد از اینکه پیامبر از حال فطرس با خبر شدند برای او دعا کردند و فرمودند :تمسح بهذا المولود و عد إلى مكانك یعنی به این کودک تازه به دنیا آمده خود را بمال و به جای خود برگرد.فطرس چنین کرد و مورد لطف الهی قرار گرفت.در برخی روایات دارد که پیامبر فرمودند:امسح جناحك على مهد الحسين و تمسح به ففعل ذلك فطرس، فجبر الله جناحه و رده إلى منزله مع الملائكة.یعنی پیامبر فرمودند:بالهای خود را به گهواره حسین بمال ووقتی فطرس چنین کرد بالهای سوخته اش سالم شد و به همراه دیگر ملائکه به خانه خود باز گشت(به نقل از رجال کشی)در کتاب دلائل الامامة در ادامه روایت این را هم اضافه کرده:و سمي عتيق الحسين و أمر أن يلزم أرض كربلاء فيخبر بكل مؤمن زاره إلى يوم القيامة یعنی نام فطرس را "آزاد شده حسین"گذاشتند و از آن پس مامور شد در کربلا بماند و نام زائرین ابا عبدالله را ثبت کند.
دسته دیگری از روایات به صورت سربسته به این قصه اشاره کرده اند(: المزار الكبیر،ص397 و مختصر بصائر الدرجات، ص34 و الأعمال، ج3، ص303 و بحار الأنوار، ج101، ص347، ح1 و كامل الزیارات، ص140، ح165) مثلا در کتب ادعیه در اعمال روز سوم شعبان می خوانیم:
عاذ فطرس بمهده فنحن عائذون بقبره من بعده یعنی فطرس به گهواره امام حسین پناه آورد پس ما هم به قبر شریفش پناهنده می شویم بعد از شهادتش...( إقبال‏ الأعمال ص : 690).