بخشی از نامهٔ آبراهام لینکلن به معلم پسرش :*

به فرزندم درس بدهید؛
او باید بداند که همهٔ مردم عادل و صادق نیستند، اما به او بیاموزید که به ازای هر شیاد، انسان صدیقی هم وجود دارد. به او بگویید، به ازای هر سیاستمدار خودخواه، رهبر جوانمردی هم یافت می‌شود. به فرزندم بیاموزید که در ازای هر دشمن، دوستی هم هست.

به او بیاموزید اگر با کار و زحمت، یک دلار کسب کند، بهتر از آن است که جایی روی زمین پنج دلار بیابد. به او بیاموزید که از باختن پند بگیرد؛ از پیروز شدن لذت ببرد.

به فرزندم بیاموزید که در مدرسه بهتر اینست که مردود شود، اما با تقلب به قبولی نرسد.

به فرزندم یاد بدهید که همهٔ حرف‌ها را بشنود و سخنی را که به نظرش درست می‌رسد انتخاب کند.

ارزش‌های زندگی را به فرزندم آموزش دهید. اگر می‌توانید به او یاد بدهید که در اوج اندوه تبسم کند. همچنین به او بیاموزید که از اشک ریختن خجالت نکشد.

به او بیاموزید که می‌تواند برای فکر و شعورش مبلغی تعیین کند، اما قیمت گذاری برای دل بی معناست. 
به او بگویید که تسلیم هیاهو نشود و اگر خود را بر حق می‌داند پای سخنش بایستد و با تمام قوا بجنگد.

هنگام تدریس با فرزندم ملایمت به خرج دهید، *اما از او یک نازپرورده نسازید. بگذارید که شجاع باشد.* 
*به او بیاموزید که به «مردم داری» اعتقاد داشته باشد.* 

توقع زیادی است، اما ببینید که چه می‌توانید بکنید، فرزندم کودک کم سال بسیار خوبی است.
🌺🍂🌺