حسین دهقان

شنیدم مردمانی که در سواحل اقیانوس اطلس زندگی می کنند،

به صید خرچنگ آبی مشغولند.

آن ها خرچنگ هایی را که صید می کنند در سبد می اندازند.

اگر فقط یک خرچنگ در سبد باشد،روی سبد درپوش می گذارند؛

اما وقتی چند خرچنگ صید کرده باشند،درپوش سبد را نمی گذارند.

زیرا هر کدام از خرچنگ ها برای بیرون آمدن،دیگری را به کنار می کشد.

بنابراین هرگز هیچ کدام موفق به فرار نمی شوند.

این شیوه ی انسان های ناموفق است!

آن ها دست به هر کاری می زنند تا دیگران را از پیشرفت باز دارند و

مانع جلو رفتن آن ها شوند.

آن ها برای نگه داشتن دیگران در سبد،از هر وسیله ای استفاده می کنند.

*الماس از تراش و

             انسان از تلاش می درخشد...

*صادق باش هنگامی که فقیری!!؛

*ساده باش وقتی که ثروتمندی...

*مؤدب باش وقتی که قدرتمندی و

                               سکوت کن هنگامی که عصبانی هستی...

هدف های بزرگ،مانند"دویدن"هستند!

برای رسیدن به هدف های بزرگ،باید تلاش های کوچک را جدی گرفت.

برای دویدن،ابتدا باید راه رفت،سپس قدم ها را تند کرد و بعد دویدن را رقم زد.

دویدن ناگهانی و بدون مقدمه،هر کس را از نفس می اندازد...

آرام آرام پیش روید تا مدارتان تغییر کند.از هر مرحله لذت ببرید و هماهنگ با خلقت

هستی باشید...

   ژاپنی ها عاشق ماهی تازه هستند.اما آب های اطراف ژاپن سالهاست که ماهی تازه ندارد.
بنابر این برای غذا رساندن به جمعیت ژاپن،قایق های ماهی گیری بزرگتر شدند و مسافت های دورتری را پیمودند. ماهیگیران هر چه مسافت طولانی تری را طی می کردند به همان میزان آوردن ماهی تازه بیشتر طول می کشید.اگر بازگشت بیش از چند روز طول می کشید ماهیها دیگر تازه نبودند و ژاپنی ها مزه این ماهی را دوست نداشتند.
    برای حل این مسئله، شرکت های ماهیگیری فریزرهایی در قایق هایشان تعبیه کردند.
آنها ماهی ها را می گرفتند آنها را روی دریا منجمد می کردند. فریزرها این امکان را برای
قایق ها و ماهی گیران ایجاد کردند که دورتر بروند و مدت زمان طولانی تری را روی آب
بمانند. اما ژاپنی ها مزه ماهی تازه و منجمد را متوجه می شدند و مزه ماهی یخ زده را دوست
نداشتند. بنابر این شرکت های ماهیگیری مخزن هایی را در قایق ها کار گذاشتند و ماهی را در
مخازن آب نگهداری می کردند. ماهی ها پس از کمی تقلا آرام می شدند و حرکت نمی کردند.
آنها خسته و بی رمق، اما زنده بودند.متاسفانه ژاپنی ها مزه ماهی تازه را نسبت به ماهی بی حال و تنبل ترجیح می دادند. زیرا ماهی ها روزها حرکت نکرده و مزه ماهی تازه را از دست داده بودند.باز ژاپنی ها مزه ماهی تازه را نسبت به ماهی بی حال و تنبل ترجیح می دادند.پس شرکت های ماهیگیری به گونه ای باید این مسئله را حل می کردند.
آنها چطور می توانستند ماهی تازه بگیرند؟اگر شما مشاور صنایع ماهیگیری بودید، چه پیشنهادی می دادید؟

و اما چطور ژاپنی ها ماهی ها را تازه نگه میدارند؟برای نگه داشتن ماهی تازه شرکت های
ماهیگیری ژاپن هنوز هم از مخازن نگهداری ماهی در قایق ها استفاده می کنند اما حالا
آن ها یک «کوسه کوچک» به داخل هر مخزن میاندازند.
ماهی ها برای اینکه طعمه کوسه نشوند، جنب و جوش و حرکت دارند.کوسه چند تایی ماهی می خورد اما بیشتر ماهی ها با وضعیتی بسیار سر زنده به مقصد میرسند.زیرا ماهی ها تلاش کردند تا زنده بمانند.

در مخزن زندگیتان کوسه ای بیندازید
و ببینید که واقعاً چقدر می توانید دورتر بروید و شنا کنید .