بررسی ها ثابت کرده،حس شکر گزاری باعث تولید چشم گیر
هورمون های دوپامین و سروتونین در بدن می شود که هر دو
کلیدِمبارزه با افسردگی هستند.
افراد شکرگزار در بحران ها صبورترند.
ای روزی دهنده بی منت،
یقین داریم دری بسته نخواهد شد
مگر،قبل از آن دری گشوده گردد
پس ما را به سمت درهای گشوده از رحمتت هدایت کن.آمین
شاید آن خنده که امروز،دریغش کردیم،
آخرین فرصت خندیدن ماست
هرکجا خندیدیم،
زندگی هم آنجاست
زندگی شوق رسیدن بخداست
خنده کن بی پروا
خنده هایت زیباست...
گاهی خدا را صدا بزن....
بی آنکه بخواهی از او گله کنی
بی آنکه بگویی چرا؟
ای کاش....
و بی آنکه نداشتن ها و نبودن ها را به او نسبت بدهی.....
گاهی خدا را به خاطر خدا بودنش صدا بزن....
زندگی نیست به جز عشق،
به جز حرف محبت به کسی،
ورنه هر خار و خسی،
زندگی کرده بسی،
زندگی تجربه ی تلخ فراوان دارد
دو سه تا کوچه و پس کوچه،
اندازه ی یک عمر بیابان دارد.
این است حکایت ندیدن بهترین ها!!!
برای صدقه دادن ،در جیب هایمان بدنبال بی ارز شترین سکه میگردیم...!
اونوقت از خداوند بالاترین درجه نعمتها را هم می خواهیم....!!
چه ناچیز می بخشیم...
و چه بزرگ تمنا می کنیم...!!!
تنها روزنه امیدی است
که هیچگاه بسته نمی شود؛
تنها کسی است که
با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد،
باپای شکسته هم میتوان سراغش رفت،
تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند،
وقتی همه پشت کردند آغوش می گشاید ،
وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت می شود
و تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن آرام می گیرد نه با تنبیه
... من خدا را برایتان آرزو دارم ...
...یادتان باشد هرچقدر کمتر درباره خودتان توضیح بدهید محبوب ترید...
" آدم های امن چه کسانی هستند؟ "
آدم های امن، همان‌هایی هستند که همه چيز مي‌توانی بهشان بگويی،
بدون اينکه قضاوت يا تحقيرت کنند...
مي توانی کنارشان احساس بودن کنی...
کسانيکه فقط خود خود خودت هستی که براشون مهمی، کسی که ﺩﺳﺘــــﺖ ﺭﺍ می گیرد .... ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﯽ ﺧﯿـــــــﺎﻝ ..
ﺩﺳـــــتت را می گیرد ﺑﻪ ﺭﺳــــﻢ ِمحبت ...
ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳــــــﺖ ﻫــــﻮﺍیت ﺭﺍ ﺑﯽ ﺍﺟــــــــﺎﺯﻩ به رسم رفاقت ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷد !
گاهی تورا فرو می‌ریزد برای بنای جدید....
آدم های امن گل های قالی اند،
نه انتظار چیده شدن دارند نه دلهره پژمردن،
همیشگی اند،
گنجینه اند،
سرمایه اند،
آرامش خاطرند،
آرزو دارم هرکس یک آدم امن در زندگیش باشد...
تنها برگ هایی زیر پا می افتند
همه روزه روزه بودن ؛ همه شب نماز کردن
همه ساله حج نمودن ؛ سفر حجاز کردن
شب جمعه ها نخفتن ؛ به خدای راز گفتن
زوجود بی نیازش ؛ طلب نیاز کردن
به مساجد و معابد ؛ همه اعتکاف جستن
زمناهی و ملاهی ؛ همه احتراز کردن
زمدینه تا به کعبه ؛ سروپا برهنه رفتن
دولب از برای لبیک ؛ به وظیفه باز کردن
به خدا که هیچ یک را؛ ثمر آنقدر نباشد
که به روی ناامیدی ؛ در بسته باز کردن
شیخ بهایی
گفته بودم مردم اینجا بدند
دیدی آخر ساقه ی جانت شکست
آن عزیزت عهد و پیمانت شکست
دیدی ای دل در جهان یک یار نیست
هیچ کس در زندگی غم خوار نیست
آه دیدی سادگی جان داده است
جای خود را گل به سیمان داده است
دیدی آخر حرف من بیجا نبود
از برای عشق اینجا،جا نبود
دیدی ای دل دوستی ها بی بهاست
کمترین چیزی که می یابی وفاست
