حسین دهقان

عشق آسمانی

یک شبی مجنون نمازش را شکست

عشق آن شب مست مستش کرده بود

بر صلیب عشق، دارم کرده ای

وندر این بازی، شکستم داده ای

دردم از لیلاست آنم می زنی

من که مجنونم، تو مجنونم مکن

این تو و لیلای تو...  من نیستم

گفت: ای دیوانه، لیلایت منم

 در رگ پیدا و پنهانت منم

من کنارت بودم و نشناختی

صد قمار عشق، یک جا باختم

گفتم عاقل می شوی، اما نشد

غیر لیلی برنیامد از لبت

دیدم امشب با منی، گفتم بلی

 مطمئن بودم به من سرمیزنی

درس عشقش، بیقرارت کرده بود

مرد راهم باش تا شاهت کنم

صد چو لیلی، کشته در راهت کنم.