حسین دهقان

زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست؛

شاید آن خنده که امروز،دریغش کردیم،

آخرین فرصت خندیدن ماست

هرکجا خندیدیم،

زندگی هم آنجاست

زندگی شوق رسیدن بخداست

خنده کن بی پروا

خنده هایت زیباست...

یک فرصت را اگر بگذاری که بگذرد؛"این زمان" می شود "آن زمان...".

می شود بسان چای یخ کرده ی روی میز!

که با عشق،دم کرده بودی و یادت رفته...و حالا با هیچ قند و شکلاتی به

مذاق هیچ طبعی خوش نمی آید...خورده نمی شود که نمی شود... .

"فرصت" را که بگذاری بگذرد،می شود مثل آب تنگ ماهی که به وقتش

عوض نشود.آن وقت دیگر آن ماهی هم،ماهی نمی شود...

قدر "لحظات" را بدانیم.

زندگی منتظر هیچکس نمیماند.