کسی که به روی درس های زندگی آغوش گشاید و خود را با پیش داوری

تغدیه نکند، همچون برگی سفید است که خداوند کلماتِ خود را بر آن

می نگارد.آن که همواره با بدبینی و پیش داوری به جهان می نگرد ،

همچون برگی نوشته شده است که کلامی جدید بر آن نوشته نخواهد شد.

خود را نگران آن چه می دانی یا نمی دانی ،نکن.

نه به گذشته بیندیش و نه به آینده،فقط بگذار دستان خدا هر روز،

شگفتی های اکنون را برای تو بیاورد.