حسین دهقان

من بنده تمام آدم هایی هستم که دینشان محبت کردن است.*
اما زندگی به من آموخت که محبت هم باید اندازه و مقدار داشته باشد، به مانند همه چیزهای دیگر در دنیا.

هر آدمی باید به اندازه ظرفیت روح و افکارش از چشمه محبت ‌دیگران سیراب شود. 
یک نفر با یک دانه شیرینی دلش زده می‌شود و دیگری با یک جعبه. 

قبل از احساس حماقت کردن، قبل از حس پشیمانی از محبت‌هایی که کرده‌ایم و قبل از سرزنش خودمان، این را باید به خاطر بیاوریم که ...
*✅ ما در محبت کردن مرتکب هیچ اشتباهی نشده‌ایم، ما فقط به پیمانه روح آدمها دقت نکرده‌ایم.*
آنقدر در پیمانه کوچک وجود بعضی از افراد محبت ریخته‌ایم که مدت‌هاست لبریز شده است و سهم آدم‌های دیگر را هم اسراف کرده‌ایم. 
* بنابراین آن درس بزرگی که باید یاد بگیرم فراموشی محبت کردن نیست؛ بلکه باید بیاموزیم به اندازه‌ی ظرفیت آدمها به آنها لطف و محبت کنیم.*

دکتر برنز سیگل در کتاب خود می نویسد:

"اگر من به بیمارانم بگویم که سطح گلوبین های ایمنی خون خود را بالا ببرند،

هیچ یک نمی دانند که چگونه باید این کار را انجام دهند،

اما اگر به آنها یاد بدهیم که خود و دیگران را دوست بدارند،

در حقیقت به طور نا خود آگاه همین تغییرات در بدن آنها رخ خواهد داد."

هنگامی که فرد ابراز محبت می کند،

سیستم ایمنی بدن او این قدرت را پیدا می کند که در برابر بیماریها بایستد.

محبت،محل عبور مواد شیمیایی مغز را تغییر می دهد و

این امر بر مقاومت بدن تأثیر گذار است.