حسین دهقان

پادشاهی تخته سنگ را در وسط جاده قرار داد و برای اینکه

عکس العمل مردم را ببیند خودش را در جایی مخفی کرد.

بعضی از بازرگانان و ندیمان ثروتمند پادشاه بی تفاوت از کنار تخته سنگ

می گذشتند .بسیاری هم غرولند می کردند که این چه شهری است که

نظم ندارد.حاکم این شهر عجب مرد بی عرضه ای است و... .

با وجود این هیچ کس تخته سنگ را از وسط بر نمی داشت.

نزدیک غروب،یک روستایی که پشتش بار میوه و سبزیجات بود،نزدیک سنگ

شد،بارهایش را زمین گذاشت و با هر زحمتی بود تخته سنگ را از وسط

جاده برداشت و آن را کناری قرار داد.

ناگهان کیسه ای را دید که زیر تخته سنگ قرار داده شده بود،

کیسه را باز کرد و داخل آن سکه های طلا و یک یادداشت پیدا کرد.

پادشاه در آن یادداشت نوشته بود:

"هر سد و مانعی می تواند یک شانس برای تغییر زندگی انسان باشد!!"

زندگی عمل کردن است.این شَکر نیست که چای را شیرین می کند بلکه

حرکت قاشق چای خوری است که باعث شیرین شدن چای می شود...!

         در بازی زندگی استادِ تغییر باشیم ،نه قربانی تقدیر.

غلامي کنار پادشاهي نشسته بود. پادشاه خوابش مي آمد، اما هر گاه چشمان خود را مي بست تا بخوابد، مگسي بر گونه او مي نشست و پادشاه محکم به صورت خود مي زد تا مگس را دور کند.

مدتي گذشت، پادشاه از غلامش پرسيد:«اگر گفتي چرا خداوند مگس را آفريده است؟» غلام گفت: «مگس را آفريده تا قدرتمندان بدانند بعضي وقت ها زورشان حتي به يک مگس هم نمي رسد.»
منبع: جوامع الحکايات

مگسی را کشتم
نه به این جرم که حیوان پلیدی است، بد است
و نه چون نسبت سودش به ضرر یک به صد است
طفل معصوم به دور سر من میچرخید،
به خیالش قندم
یا که چون اغذیه ی مشهورش تا به این حد گندم!!!
ای دو صد نور به قبرش بارد؛
مگس خوبی بود...
من به این جرم که از یاد تو بیرونم کرد،
مگسی را کشتم ...!

حسین پناهی