حسین دهقان

مثل باد بادک باش،با اینکه می دونه

 زندگیش به نخی بنده، تو آسمون

میرقصه و می خنده

بخند و نگران نباش ، بدون

که نخ زندگیت دست خداست

تل زینبییه در کربلا

آرامگاه زینب در حومه شهر دمشق در سوریه

جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد

ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد

بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم

مانده ام بی تو چرا باغچه ام گل دارد

شاید این باغچه ده قرن به استقبالت

فرش گسترده و در دست گلایل دارد

تا به کی یکسره یکریز نباشی شب و روز

ماه مخفی شدنش نیز تعادل دارد

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت

یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد

هیچ سنگی نشود سنگ صبورت ، تنها

تکیه بر کعبه بزن ، کعبه تحمل دارد...