حسین دهقان

اهالی روستایی از ملا نصرالدین دعوت می کنند که در روستایشان سخنرانی کند.

ملا پاسخ می دهد که اگر نفری پنج سکه به او بدهند برای سخنرانی خواهد آمد.

اهالی روستا کنجکاو از اینکه ملا چه چیز با ارزشی می خواهد بگوید،به هر زحمتی بود

نفری پنج سکه فراهم کرده به دست وی می رسانند.

در روز موعود در حالیکه سکه ها در جیب ملا صدا می کنند به بالای منبرمی رود

و سخنرانی بسیار زیبایی می کند.

سپس از منبر پایین آمده،رو به مردم آماده خروج می گوید:

"بیایید جلو و پول هایتان را پس بگیرید."

اهالی روستا هاج و واج از این حرف ملا،لحظه ای گنک و گیج می مانند و

سپس می گویند:"ملا این دیگر چه مرامیست!این پس دادن چه معنی دارد؟"

ملانصرالدین لبخندی می زند و می گوید:

"من به این سکه ها نیازی ندارم چون کارشان را کردند!!

و دو نکته در این مسئله هست،

اول اینکه شما به دقت به حرف هایم گوش دادید،چون برایش بهایی پرداخت کرده بودید.

دوم اینکه من خیلی قشنگ صحبت کردم چون در جیبم پول بود!"

در دنیای امروز :

فقر آتشی است که خوبیها را می سوزاند.

و ثروت پرده ایست که بدیها را می پوشاند.

و چه بی انصافند آنانکه یکی را می پوشانند به احترام داشته هایش،

و دیگری را می سوزانند به جرم نداشته هایش... .

مرد فقیری از خدا سوال کرد:
چرا من اینقدر فقیر هستم؟!
خدا پاسخ داد:
چون یاد نگرفته ای که بخشش کنی! مرد گفت: من چیزی ندارم که ببخشم؟ خدا پاسخ داد: دارایی هایت کم نیست!
یک صورت؛ که میتوانی لبخند برآن داشته باشی! یک دهان؛ که میتوانی از دیگران تمجید کنی و حرف خوب بزنی! یک قلب؛ که میتوانی به روی دیگران بگشایی! چشمانی؛ که میتوانی با آنها به دیگران با نیت خوب نگاه کنی!

"فقر واقعی فقر روحی است"