تفالی به حافظ شیراز در شب یلدا 1
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند
دردم نهفته به ز طبیبان مدعی باشد که از خزانه غیبم دوا کند
معشوق چون نقاب ز رخ در نمی کشد هر کس حکایتی به تصور چرا کنند
چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست آن به که کار خود به عنایت رها کنند
بی معرفت نباش که در من یزید عشق اهل نظر معامله با آشنا کند
حالی درون پرده بسی فتنه می رود تا آن زمان که پرده بر افتد چه ها کنند
گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار صاحب دلان حکایت دل خوش ادا کنند
می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند
پیراهنی که آید از او بوی یوسفم ترسم برادران غیورش قبا کنند
بگذر به کوی میکده تا زمره حضور اوقات خود ز بهر تو صرف دعا کنند
پنهان ز حاسدان به خودم خوان که منعمان خیر نهان برای رضای خدا کنند
حافظ مدام وصل میسر نمی شود شاهان کم التفاوت به حال گدا کنند
تعبیر:به دوستان ریاکار و ظاهر الصلاح متکی نباش. هرچه می خواهی از خدا بخواه.
دشمنان و حسودان را بشناس و همه ی جوانب کار را بسنج.
پس از کسب اطمینان، شروع به کار کن.
